Πέρασαν και τα Χριστούγεννα, όπως ακριβώς τα φανταζόμουν,
εκκλησία το πρωί, πρωινό καφεδάκι μετά, προετοιμασία του φαγητού, οικογενειακή
συγκέντρωση, ευχές, φιλιά, τηλέφωνα, διαδυκτιακές ευχές, αφιερώσεις,
μεσημεριανό φαγητό (επίσημη ενδυμασία και πρωτόκολλο που θύμιζε την
αριστοκρατική καταγωγή των γονέων μας και των παπούδων μας εκεί κατά τον
ξεριζωμό από τα πάτρια χώματα της Ανατολής), λίγη τηλεόραση, ξάπλα,
απογευματινό καφεδάκι και οικογενειακές καταστάσεις (παιχνίδι, χαζομάρες…) και
στο τέλος ένα έργο την TV
μας αποβλάκωσε και καλό μας ύπνο! Ξέχασα να πω και το τηλέφωνο του Αποστόλη,
αργάμιση και κάτι, για να μου προτείνει να πάμε στο Παμπόροβο για φωτογράφιση,
αλλά βρε Αποστόλη, σήμερα να τους αφήκω μοναχούς… (χώρια που ετοιμαζόμασταν για
μια πρωινή εξόρμηση με τα κορίτσια μου… και την πραγματοποιήσαμε, άλλες φωτογραφίες
και από εκεί, να δούμε πώς θα τις βολέψουμε…), δε λέει… Να το οργανώσουμε μια
άλλη φορά, εκτός εορτών, με μεγάλη μου χαρά! Άσε θα το δούμε!
Αλλά ξεχάστηκα!
Εμείς εδώ είχαμε συνέχεια… μετά το σκορποχώρι, μαζευτήκαμε πάλι όλοι μαζί στην
Πλατεία και ανηφορίσαμε την οδό Στάλιου, όπου βρίσκεται το γνωστό σπίτι (ευκαιρία
να το ανεβάσουμε εδώ, από μια παλιά αρχοντική εξόρμηση).
Μετά τριγυρίζαμε εκεί στα στενά, βγάλαμε φωτογραφίες,
και αρχίσαμε να κατηφορίζουμε προς την πόλη, όπου τα μαγαζιά
ήταν ιδιαίτερα φωταγωγημένα και ανυπομονούσαμε να τα δούμε. Καθ’ οδόν σταματήσαμε
και 
αποθανατίσαμε την κατοικία του Μητροπολίτη μας.
Η συνέχεια, αύριο (ίσως…)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.